Przejdź do zawartości

Felix Neureuther

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Felix Neureuther
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1984
Ga-Pa

Klub

SC Partenkirchen

Wzrost

184 cm

Debiut w PŚ

04.01 2003, Kranjska Gora
(DNF1 – gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

15.12 2003, Madonna di Campiglio
(8. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

03.12 2006, Beaver Creek)
(3. miejsce – slalom)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

24.01 2010, Kitzbühel
(slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Mistrzostwa świata
złoto Bormio 2005 Drużynowo
srebro Schladming 2013 Slalom
brąz Schladming 2013 Drużynowo
brąz Vail/Beaver Creek 2015 Slalom
brąz Sankt Moritz 2017 Slalom
Puchar Świata (Slalom)
2. miejsce
2012/2013
2. miejsce
2013/2014
2. miejsce
2014/2015
Strona internetowa

Felix Neureuther (ur. 26 marca 1984 w Garmisch-Partenkirchen) – niemiecki narciarz alpejski, wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Felix Neureuther pojawił się 10 lutego 2000 roku w Abtenau, gdzie w zawodach juniorskich zajął 46. miejsce w slalomie. W 2001 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Verbier, gdzie zajął dziewiąte miejsce w slalomie. Jeszcze trzykrotnie startował na imprezach tego cyklu, jednak jego najlepszym wynikiem było czternaste miejsce w gigancie na rozgrywanych w 2004 roku mistrzostwach świata juniorów w Maroborze.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 4 stycznia 2003 roku w Kranjskiej Gorze, gdzie nie ukończył pierwszego przejazdu w gigancie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 15 grudnia 2003 roku w Madonna di Campiglio, zajmując ósme miejsce w slalomie. Blisko trzy lata później, 3 grudnia 2006 roku w Beaver Creek, pierwszy raz stanął na podium zawodów tego cyklu, zajmując trzecie miejsce w slalomie. W zawodach tych wyprzedzili go tylko Szwed André Myhrer oraz Michael Janyk z Kanady. W kolejnych latach wielokrotnie stawał na podium zawodów pucharowych, w tym odnosząc dziesięć zwycięstw. Pierwszy trium w zawodach PŚ odniósł 24 stycznia 2010 roku w Kitzbühel, gdzie okazał się najlepszy w slalomie. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 2012/2013, kiedy zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu był drugi za Austriakiem Marcelem Hirscherem. Drugie miejsce w klasyfikacji slalomu zajął także w sezonie 2013/2014, ponownie ulegając tylko Hirscherowi.

W 2003 roku wystartował na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, zajmując 35. miejsce w gigancie i 15. w slalomie. Pierwszy sukces osiągnął podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Bormio, gdzie wspólnie z Hilde Gerg, Florianem Eckertem, Martiną Ertl, Andreasem Ertlem, i Moniką Bergmann zdobył złoty medal w zawodach drużynowych. Indywidualnie pierwszy medal zdobył na mistrzostwach świata w Schladmin w 2013 roku, gdzie był drugi w slalomie. Rozdzielił tam na podium dwóch Austriaków: Marcela Hirschera oraz Mario Matta. Na tych samych mistrzostwach razem z Leną Dürr, Marią Höfl-Riesch, Veronique Hronek, Stefanem Luitzem i Fritzem Dopferem zdobył brązowy medal w rywalizacji drużynowej. Kolejny medal wywalczył podczas mistrzostw świata w Vail/Beaver Creek, zajmując trzecie miejsce w slalomie. Lepsi okazali się tam jedynie Francuz Jean-Baptiste Grange oraz Fritz Dopfer. Dwa dni wcześniej zajął czwarte miejsce w gigancie, w którym w walce o podium lepszy okazał się Alexis Pinturault z Francji. W 2006 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Turynie, jednak nie ukończył ani slalomu, ani giganta. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Vancouver był ósmy w gigancie, a slalomu ponownie nie ukończył. Takie same wyniki uzyskał również podczas igrzysk olimpijskich w Soczi w 2014 roku. W 2017 roku, na mistrzostwach świata w Sankt Moritz wywalczył kolejny brązowy medal w slalomie. Tym razem uplasował się za Hirscherem i jego rodakiem, Manuelem Fellerem.

Udanie rozpoczął także kolejny, olimpijski sezon, wygrywając w inauguracyjnych zawodach pucharowych w Levi, ale poważna kontuzja kolana wykluczyła go z rywalizacji na igrzyskach[1]. Na mistrzostwach świata w Are w 2019 startował bez powodzenia, wystąpił jedynie w slalomie, nie kończąc rywalizacji: został zdyskwalifikowany w drugim przejeździe (po pierwszym przejeździe zajmował 11. miejsce). W marcu 2019, na koniec sezonu zimowego 2018/2019, zakończył karierę sportową[2]. W swoim ostatnim pucharowym starcie, w finałowych zawodach Pucharu Świata w Soldeu 17 marca 2019, zajął w slalomie 7. miejsce.

Jego rodzice: Rosi Mittermaier i Christian Neureuther również uprawiali narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF1 20 lutego 2006 Włochy Turyn Gigant 2:35,00 Austria Benjamin Raich
DNF2 25 lutego 2006 Włochy Turyn Slalom 1:43,14 Austria Benjamin Raich
8. 23 lutego 2010 Kanada Vancouver Gigant 2:37,83 +1,23 Szwajcaria Carlo Janka
DNF1 27 lutego 2010 Kanada Vancouver Slalom 1:39,32 Włochy Giuliano Razzoli
8. 19 lutego 2014 Rosja Soczi Gigant 2:45,29 +1,30 Stany Zjednoczone Ted Ligety
DNF2 22 lutego 2014 Rosja Soczi Slalom 1:41,84 Austria Mario Matt
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas zawodów Strata Zwycięzca
35. 12 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Gigant 2:45,93 +9,48 Stany Zjednoczone Bode Miller
15. 16 lutego 2003 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 1:40,66 +2,34 Chorwacja Ivica Kostelić
DNF1 9 lutego 2005 Włochy Bormio Gigant 2:50,41 - Austria Hermann Maier
19. 12 lutego 2005 Włochy Bormio Slalom 1:41,34 +4,08 Austria Benjamin Raich
1. 13 lutego 2005 Włochy Bormio Drużynowo 26 pkt - -
DNF1 14 lutego 2007 Szwecja Åre Gigant 2:19,64 - Norwegia Aksel Lund Svindal
DNF2 17 lutego 2007 Szwecja Åre Slalom 1:57,33 - Austria Mario Matt
19. 13 lutego 2009 Francja Val d’Isère Gigant 2:18,82 +3,48 Szwajcaria Carlo Janka
4. 9 lutego 2009 Francja Val d’Isère Slalom 1:44,17 +2,06 Austria Manfred Pranger
34. 18 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Gigant 2:10,56 +3,37 Stany Zjednoczone Ted Ligety
DNF2 20 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Slalom 1:41,72 - Francja Jean-Baptiste Grange
3. 12 lutego 2013 Austria Schladming Drużynowo - -  Austria
10. 15 lutego 2013 Austria Schladming Gigant 2:28,92 +2,78 Stany Zjednoczone Ted Ligety
2. 17 lutego 2013 Austria Schladming Slalom 1:51,03 +0,42 Austria Marcel Hirscher
4. 13 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Gigant 2:34,16 +1,10 Stany Zjednoczone Ted Ligety
3. 15 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Slalom 1:57,47 +0,55 Francja Jean-Baptiste Grange
16. 17 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Gigant 2:13,31 +1,62 Austria Marcel Hirscher
3. 19 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 1:34,75 +0,93 Austria Marcel Hirscher
DSQ2 17 lutego 2019 Szwecja Åre Slalom 2:05,86 - Austria Marcel Hirscher
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
9. 8 lutego 2001 Szwajcaria Verbier Slalom 1:25,72 +1,36 Niemcy Stefan Kogler
DNF 2 marca 2002 Włochy Tarvisio Slalom 1:30,46 - Stany Zjednoczone Steven Nyman
DNF 7 marca 2003 Francja Briançonnais Gigant 2:02,72 - Szwajcaria Daniel Albrecht
Austria Mario Scheiber
DNF 8 marca 2003 Francja Briançonnais Slalom 1:33,74 - Szwajcaria Marc Berthod
14. 13 lutego 2004 Słowenia Maribor Gigant 2:17,40 +2,30 Stany Zjednoczone Jeffrey Harrison
DSQ2 14 lutego 2004 Słowenia Maribor Slalom 1:33,33 - Szwajcaria Raphael Fässler

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]
  1. Austria Kitzbühel24 stycznia 2010 (slalom)
  2. Niemcy Garmisch-Partenkirchen13 marca 2010 (slalom)
  3. Niemcy Monachium1 stycznia 2013 (slalom równoległy)
  4. Szwajcaria Wengen20 stycznia 2013 (slalom)
  5. Szwajcaria Lenzerheide17 marca 2013 (slalom)
  6. Włochy Bormio6 stycznia 2014 (slalom)
  7. Szwajcaria Adelboden11 stycznia 2014 (gigant)
  8. Austria Kitzbühel24 stycznia 2014 (slalom)
  9. Słowenia Kranjska Gora9 marca 2014 (slalom)
  10. Włochy Madonna di Campiglio22 grudnia 2014 (slalom)
  11. Szwajcaria Wengen17 stycznia 2015 (slalom)
  12. Japonia Naeba14 lutego 2016 (slalom)
  13. Finlandia Levi12 listopada 2017 (slalom)

Pozostałe miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stany Zjednoczone Beaver Creek3 grudnia 2006 (slalom) – 3. miejsce
  2. Niemcy Garmisch-Partenkirchen25 lutego 2007 (slalom) – 2. miejsce
  3. Włochy Alta Badia17 grudnia 2007 (slalom) – 2. miejsce
  4. Szwajcaria Adelboden6 stycznia 2008 (slalom) – 3. miejsce
  5. Szwajcaria Adelboden11 stycznia 2009 (slalom) – 3. miejsce
  6. Słowenia Kranjska Gora1 marca 2009 (slalom) – 3. miejsce
  7. Bułgaria Bansko26 lutego 2011 (superkombinacja) – 2. miejsce
  8. Szwajcaria Lenzerheide19 marca 2011 (slalom) – 3. miejsce
  9. Włochy Alta Badia19 grudnia 2011 (slalom) – 3. miejsce
  10. Chorwacja Zagrzeb5 stycznia 2012 (slalom) – 2. miejsce
  11. Rosja Moskwa21 lutego 2012 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  12. Austria Schladming18 marca 2012 (slalom) – 2. miejsce
  13. Francja Val d’Isère8 grudnia 2012 (slalom) – 2. miejsce
  14. Włochy Madonna di Campiglio18 grudnia 2012 (slalom) – 2. miejsce
  15. Szwajcaria Adelboden12 stycznia 2013 (gigant) – 3. miejsce
  16. Austria Kitzbühel27 stycznia 2013 (slalom) – 2. miejsce
  17. Szwajcaria Wengen17 stycznia 2014 (slalom) – 2. miejsce
  18. Austria Schladming28 stycznia 2014 (slalom) – 3. miejsce
  19. Szwajcaria Lenzerheide15 marca 2014 (gigant) – 3. miejsce
  20. Szwajcaria Lenzerheide16 marca 2014 (slalom) – 2. miejsce
  21. Finlandia Levi16 listopada 2014 (slalom) – 3. miejsce
  22. Szwecja Åre14 grudnia 2014 (slalom) – 2. miejsce
  23. Chorwacja Zagrzeb6 stycznia 2015 (slalom) – 2. miejsce
  24. Austria Kitzbühel25 stycznia 2015 (slalom) – 3. miejsce
  25. Austria Schladming27 stycznia 2015 (slalom) – 3. miejsce
  26. Niemcy Ga-Pa1 marca 2015 (gigant) – 2. miejsce
  27. Francja Val d’Isère12 grudnia 2015 (gigant) – 2. miejsce
  28. Francja Val d’Isère13 grudnia 2015 (slalom) – 3. miejsce
  29. Austria Sölden23 października 2016 (gigant) – 3. miejsce
  30. Chorwacja Zagrzeb5 stycznia 2017 (slalom) – 2. miejsce
  31. Szwajcaria Wengen15 stycznia 2017 (slalom) – 3. miejsce
  32. Słowenia Kranjska Gora5 marca 2017 (slalom) – 3. miejsce
  33. Stany Zjednoczone Aspen18 marca 2017 (gigant) – 2. miejsce
  34. Stany Zjednoczone Aspen19 marca 2017 (slalom) – 2. miejsce
  • W sumie (13 zwycięstw, 18 drugich i 16 trzecich miejsc)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]